DAARGINDS, de groene heuvels

Neem ook een kijkje op mijn andere blog,

http://daarginds-in-de-groene-heuvels.blogspot.nl/

over onze kennismaking met Frankrijk, daarna onze zoektocht naar een leuk stekkie....!
Waar? Daarginds.................

donderdag 27 juli 2017

Bosbrand.........inferno!!

Nu er weer van die grote bosbranden in Zuid Frankrijk en Corsica zijn 
en
de mensen b.v. afwachtend op het strand zitten
wat er gaat gebeuren,
gaan mijn gedachten terug naar een bosbrand,
die wij hebben meegemaakt in Italië.

Om een indruk te geven hoe wij daar vakantie hielden,
klik op
http://daarginds-in-de-groene-heuvels.blogspot.nl/search/label/Voorwoord.%20Recept%3A%20Gekookte%20ham%20met%20chutney

Dit is het eerste hoofdstuk van mijn blog over het vinden van een stekkie
en
wonen
in Frankrijk.

We waren voordat we Frankrijk ontdekten jarenlang
iedere zomer 4 weken te vinden
aan de Italiaanse Rivierà.

Zelfs met de Kerstvakantie waren we er.
Een vriend van mijn vader had daar twee huizen.
Mijn ouders hebben er een half jaar gewoond,
toen hun nieuwe huis in Nederland gebouwd werd.

Op één van onze zomervakanties,
ik heb het nu over het eind van de jaren zeventig,
werden we `s morgens opgeschikt door een hoop herrie
en gebonk op de deur!
We waren al wel wakker en aangekleed.
Er werd o.a. in het Engels fire, fire geroepen
met tussendoor inferno, inferno.......!

We liepen naar buiten en de mannen wezen naar beneden richting zee.
Daar aan het begin van de heuvel zagen we al vlammen.
We moesten zorgen dat we naar beneden kwamen.
Aangezien er maar één kronkelweg naar beneden liep,
moesten we opschieten.
De vlammen waren van bovenaf te zien nog aan de andere kant van de weg.

We waren in onze snelle "bolide", een Renault 4 GTL
met
daar achter een één persoons-zeilboot op aanhanger.

We namen onze paspoorten en geld.
Ja toen had je nog cash bij je !
We graaiden wat dingen bij elkaar in een kleine tas
en
reden met alle andere mensen
naar beneden.
Aangezien het huis op een heuvel lag
werkte het daar van beneden
naar boven als een schoorsteen,
dus de vlammen hadden vrij spel.
Gelukkig lagen er in dat gedeelte geen huizen.

We kwamen allemaal veilig beneden en
voelde de warmte van de vlammen,
gelukkig nog op redelijk veilige afstand.

We parkeerden onze auto met boot bij ons favoriete restaurantje beneden aan de boulevard
en
dronken koffie.
De brand was natuurlijk het gesprek van de dag.

We zagen hoe de vuurzee omhoog ging.
Beangstigend en met grote zwarte rookwolken.
Er werd met groot materieel uitgerukt,
brandweerauto`s met loeiende sirenes uit nabij liggende plaatsen,
reden met een noodgang er naartoe.

Ook vlogen de blusvliegtuigen af en aan.
We bleven op de boulevard en zagen hoe de vliegtuigjes
in zee steeds opnieuw water haalden.
Vervolgens was het spannend als ze het water, als een dikke sluier, over de vlammen
lieten vallen
of het ook daadwerkelijk hielp.

Tegen het eind van de middag leek het gevaar geweken
en mochten we tot de eerste kruising weer de berg op.
Het was een trieste bedoening, de zo mooie pijnbomen,
 als luciferhoutjes, geknakt
lagen er verkoold bij.
Zwart geblakerde struiken
en
een brandlucht.

Uiteindelijk werd het sein "brand meester" gegeven
en mocht iedereen naar zijn huis.
Het huis waarin wij waren had gelukkig geen schade.
Het vuur was tot aan de overkant van de weg (weggetje!) gekomen
en een klein stukje links naast het huis.
Alleen de oleanders in de tuin hadden roetschade opgelopen.

We waren in totaal met drie gezinnen in de twee huizen,
dus
het eerste wat we deden was rond het huis de stand van zaken opnemen.
Hier en daar kringelde nog wat rook omhoog.

De mannen legden voor de zekerheid drie tuinslangen uit
en
toen zijn we bij elkaar op het grootste balkon gaan zitten
om bij te komen en er over te praten.
We keken in onze etensvoorraad en maakten er met zijn allen het beste van.
Terwijl we zaten te eten
en
we ook maar iets hoorden sissen,
 stonden de mannen met de tuinslang in de aanslag en spoten die plek weer nat.

De nacht daarop sliep niemand relaxed
en
voor de zekerheid
hielden de mannen om de beurt de wacht.

En het meest vervelende was, dat tijdens de evacuatie
het gouden horloge dat op het nachtkastje van de "Willem" uit mijn hoofdstuk lag,
was verdwenen!!!

Ik kan me voorstellen dat nu bij deze branden,
 een hoop mensen denken "inpakken en wegwezen",
zolang het nog kan.
Onderschat de invloed van de wind bij een brand niet en
voordat je het weet zit je er midden in
en
kun je geen kant meer op.
Daar moet je toch niet aan denken!

Wij zijn er gelukkig goed van af gekomen,
door
tijdige maatregelen.
Maar toch komt `t bij het zien van die branden weer even naar boven.

*****

Dit verhaal heeft dus helemaal niets met quilten te maken,
maar
meer met de actualiteiten van dit moment.

Foto heb ik van internet geleend, anders moest ik nu
op
zolder "tig" dozen gaan verschuiven e.d.

Groetjes Sylvia.







woensdag 19 juli 2017

Een stapje (steekjes!) verder.

Sylvia`s Quilts

Deze blokjes heb ik bedacht om op de hoeken te plaatsen.
Zo laat ik de broderie perse
 uit
 het middenstuk en rand weer terugkomen.

Dan komt het er in de hoeken zo uit te zien.
Sylvia`s Quilts

Ik moet nog 7 blokken met de zandlopers maken,
dan
kan ik de randen aan elkaar naaien.

Helaas was ik weer even uit de running!!
Twee nachten IC en 1 nacht cardiologie
i.v.m.
mijn hartritmestoornis.

Maar goed alles is weer "recht gezet"!

En ik ben ook nog druk geweest
met DD
om onze stamboom uit te zoeken.

Leek me altijd wel leuk, maar door een gesprek in het ziekenhuis
met iemand die ook uit Den Haag kwam en het uit liet zoeken,
ben ik begonnen.

Via www.openarch.nl kun je een heleboel te weten komen.

DD kreeg ook de smaak te pakken,
zij deed de kant van mijn moeder en ik van mijn vader.
Nu zijn we al terug tot 1760, 
maar als we verder willen,
Sylvia`s Quilts.
 zullen we in de desbetreffende archieven
moeten gaan bladeren.
Alles is namelijk nog niet gedigitaliseerd.

Het is een heel gepuzzel, veel aantekeningen maken,
want  de grootvader, vader heetten bijvoorbeeld allemaal Johannes!
Veel variatie hadden ze vroeger niet in de namen.

Overleed er b.v. een Jan Baptist,
dan hadden ze een jaar later er nog één met dezelfde naam.
Maar dan bleek later dat de eerste na 1 dag was overleden!

Dus net als met patchen een héél gepuzzel,
misschien
vinden we het daarom zó leuk.

Dus we puzzelen op alle vlakken nog even door.

Fijne dag verder en let op het weer!

Groetjes Sylvia.

zaterdag 8 juli 2017

Vakantiegevoel!.



Eigenlijk hoef je daar helemaal niet vér voor weg!
Sterker nog ik had het vanmorgen gewoon op mijn werkkamer.

Na het opstaan (redelijke tijd) deed ik de rolluiken open, 
het raam open , horrengaas er voor
en voilà het begin was er.
Sylvia`s Quilts

De zon scheen gezellig naar binnen,
de vogels waren al druk aan het sjilpen,
in de verte kraaide een haan
en
de kerkklok luidde.

Ik schoof nog in mijn "pon" achter mijn tafel.

Er lag nog het één en ander voorbereid,
dus
kon ik verder gaan met mijn Bouquet Francais blokken.


Nadat ik mijn zogenaamde  "weesblokken"
had verwerkt 
kon ik verder gaan met een iets snellere methode.

Een heel stel tekenen,
nou ja tekenen;
2 vierkantje met de goede kant op elkaar leggen,
een diagonale lijn trekken
Sylvia`s Quilts

en dan aan twee kanten voetje breed naaien.
Doorsnijden op de potloodstreep.

Sylvia`s Quilts
Dan verschillende blokken als een ketting aan elkaar naaien,
wel
later doorknippen!

Vervolgens even naar de linkerkant van de tafel 
om

Sylvia`s Quilts


te strijken.

En dan ineens heb je toch weer een paar blokken klaar
Sylvia`s Quilts

en weer drie in de maak.

Toen ging ik naar beneden 
op zoek naar een vers gezet kopje thee
(stond al klaar)
en
een koolhydraatarme boterham met oude kaas.
Heerlijk hoor!

Daar kan bijna niets tegenop!
Of misschien toch;
een stukje baguette met roomboter
en
een paar plakjes "Rosette de Lyon"
maar dan wel als lunch!

Maar goed nu is het al een paar uurtjes later
en
met koffie drinken op het terras ging de vakantie nog verder!

Fijne weekend,

groetjes Sylvia.





Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...