DAARGINDS, de groene heuvels

Neem ook een kijkje op mijn andere blog,

http://daarginds-in-de-groene-heuvels.blogspot.nl/

over onze kennismaking met Frankrijk, daarna onze zoektocht naar een leuk stekkie....!
Waar? Daarginds.................

zaterdag 29 september 2012

In de uitverkoop gekocht....

Ondanks de toch nog aanzienlijke voorraad in mijn lapjeskasten heb ik de laatste tijd nog een sortering aan o.a. CW lapjes gekocht, meestal 15 cm over de gehele breedte of FQ's.


                        O.a. deze stofjes, gewoon omdat ik ze niet kon laten liggen!

Waar? Daar!

Tot nu toe wilde ik er niet over schrijven, want de aanleiding van de uitverkoop is minder prettig.
De eigenaresse, Magda van Bruggen is op 26 juli j.l. na een lang ziekbed overleden.
Wij (nog 6 andere dames) hadden daar maandelijks onze Bee en mochten toen Magda nog leefde van haar al een keer shoppen met 50 procent korting.
Dat was natuurlijk heel lief van haar, maar gaf ons allemaal wel een heel dubbel gevoel, dat zullen jullie wel begrijpen.

Om diverse redenen is een overname niet gelukt en de familie heeft via een Nieuwsbrief de vaste klanten op de hoogte gesteld van de leegverkoop.

Van de week ben ik op donderdagochtend (moest er even uit na al dat gesnotter e.d.) naar Oldebroek gereden om te kijken of ik weer een helpende hand kon bieden.
Zonder iets af te spreken staat er dan een ander Bee-lid al stoffen te snijden, we kunnen de rollen opruimen of  helpen met bestellingen.
Niet alleen omdat we het leuk vinden, maar vooral om de trouwe hulp en de dochter des huizes bij te staan en wat werk uit handen te nemen.

Ik had al eerder een stukje er over geschreven, maar nooit geplaatst, maar nu dan toch maar, met toestemming van de dochter geef ik hier een stukje van de Nieuwsbrief weer, waarvan de inhoud voor zich spreekt.

Begin citaat:

We hebben veel gepraat met mijn moeder over wat we met Magdaleentje konden en wilden doen. Voor mij als dochter is er te weinig passie voor de stoffen om de zaak voort te zetten. Mijn passie ligt meer bij de paarden. Wel heeft mijn moeder ervoor gezorgd dat de projecten Bom patronen, Civil War en Pondokki, kunnen worden afgemaakt.

Diverse mensen hebben interesse getoond om Magdaleentje over te nemen, maar door uiteenlopende redenen is dit niet doorgegaan. We hebben daarna besloten om iets terug te doen voor de mensen die Magdaleentje groot hebben gemaakt en dus over te gaan tot de uitverkoop bij Magdaleentje.

Uitverkoop

Civil war stoffen & Fusions: 50% korting.

Alle andere jelly rolls, layer cakes, etc., etc.: 50% korting.

Ook zijn er manden vol met kleine lapjes: 5 euro per yard.

Dit zal bepaald worden d.m.v. gewicht.



Let op!! er zijn véééééél meer stoffen en patronen dan dat erop de website te vinden zijn

We zullen geopend zijn op:

Maandag van 10.00 uur tot 13:00 uur

Donderdag van 10.00 uur tot 13:00 uur

Eventuele andere dagen (incl. zaterdag) zijn mogelijk, maar dan graag telefonisch contact met ons opnemen om een afspraak te maken. U kunt ons hiervoor bellen op woensdag tussen 13.00 uur en 15.00 uur op nummer: 0525655939.



Alleen tegen contante betaling.
Alle ander stoffen: 5 euro per yard (min. afname ½ yard).

De patronen : 3 euro per stuk/deel.

Bestaat een patroon uit 10 delen dan wordt dat 30 Euro.


Einde citaat Nieuwsbrief.

Ondanks dat er al veel is verkocht, staan er nog genoeg rollen op de planken en wat op de website staat was overigens maar een fractie van de hele sortering.

Wij, de dames van de Magda-Bee, zoals we hem altijd noemden, wilden elkaar niet missen en komen nu éénmaal per maand  om de beurt bij iemand thuis samen.
De naam Magda valt nog vaak en we missen haar, met haar goede humeur, sterke karakter en gevoel voor humor.

Groetjes Sylvia
















dinsdag 25 september 2012

Bij griep...kippensoep helpt ?!

Volgens mij is dat ook nog wetenschappelijk bewezen of ik heb die kreet ooit in de Libelle of iets dergelijks gelezen.

Maar goed we zijn sinds afgelopen vrijdag aan onze tweede pan bezig.
Helpt 't ?!,  doet geen wonderen, maar het slobbert prettig weg, watert goed af en daarmee hoop ik ook de bacteriën of andere boosdoeners.

Als ik aan kip denk, heb ik toch héél vaak een ander beeld van kip, dan die rare opgeblazen filets, zonder structuur in het vlees of aan die zgn.piri-piri dijen, (brbrbr!) waar de supermarkten mee vol liggen.

Toen wij nog Daarginds woonden, dan bedoel ik La Douce France,


wij zelfs in La France Profonde, Departement Allier, noordelijkste departement van de Auvergne, hadden wij ook een toompje kippen.

Dat kwam zo, toen wij er kwamen wonen, was er bij het huis een kippenhok met ren, zonder kippen en onze buurman vond toch dat we ook maar eens kippen moesten nemen.
Bij hem thuis was het een "menagerie" , konijnen om te slachten!, hond, 6 tal katten, waaronder onze toekomstige Carbone, die als 2 druppels water op haar zus Plus-Pluche (ook langharig) leek.
Vogels in een kooi in de eetkamer!, een fret die af en toe los liep in de keuken en aan je benen liep te snuffelen, o ja die heette Sofie, ze rook niet altijd even lekker, vissen, later nog een mini poedeltje die ze uit een vuilnisbak hadden gered, ganzen, eenden en dus ook kippen met een haan.

Op een dag kwam Bruno, de buurman, de cour oprijden, haalde een grote doos uit zijn auto en daar zat   een verrassing voor ons in?!



Hij stelde ons voor aan Lancelot, die naam had hij hem gegeven, want het was een vechthaan met grote sporen.
Niet dat wij nou met hem op zo'n vechthanen-gevechtsclubje moesten hoor, nee Lancelot kon het niet zo goed vinden met zijn toompje, want daar was uit een ei een haan gekomen en dat hadden ze pas later door dat het een haan was of zoiets !?
In ieder geval kun je niet 2 kapiteins op één schip hebben, nietwaar!
Ok, maar ja alleen maar een haan?
Geen verse eieren elke dag?
Nee, een paar dagen later zou hij met  DH naar een markt gaan en een paar kippen kopen, goeie legkippen.

Toen de dames-kippen het wel zagen zitten met zo`n knappe haan, was de vrede gauw gesloten.
Wij hadden het ook steeds over Lancelot, zo van: " Heb jij Lancelot al gezien?!"
Maar met de hennen ging het wat moeilijker, steeds van, nee ik bedoel die bruine met die zus of zo pluim, ja die zat nog op het nest een ei te leggen.
Dus in een melige bui tijdens een bakkie op het terras, waar onze oudste DD bij was,  vonden we dat we ze maar moesten benoemen, na rijp beraad!, werd het Geneviève, Josephine, Gwendolyn en twee bleven er naamloos .


deze twee waren naamloos, leken geloof  ik te veel op elkaar!

Nou dat werkte een stuk makkelijker, want dan kon ik tenminste met naam en toenaam roepen:
"Nou heeft die stomme Geneviève weer aan mijn tomaten zitten pikken!"
Steevast was het antwoord van DH: "Nee, dan doen mijn kippen niet !'

Dat hebben we jaren volgehouden, ik zag het, maar ze deden nooit wat.
Ik heb zelfs wel eens om een pas gepoot,  klein plantje een piepklein tunneltje van kippengaas gezet en ja hoor, dat lag de volgende dag omgewoeld verderop in het perk en het plantje helemaal vertrapt.

Maar goed, de eitje smaakten heerlijk, want ze hadden niet alleen de kwalificatie van vrije uitloop, maar  haalden met gemak ook de aanduiding van scharrelkip met mega viergranen eieren.
Bij het eten van de eieren, dan moest je soms wel even slikken, als je wist dat ze ook nog gezellig tokkend met elkaar, een hagedis hadden zitten wegpikken!

Lancelot was heel de dag druk om iedereen bij elkaar te houden, het kippenhok lag iets hoger op de heuvel


en als hij beneden was en Josephine was b.v. druk bezig met het leggen van een ei, dan dacht ie daar moet ik als de kippen bij zijn.
Hij rende dan, bijna struikelend over zijn eigen poten, half laag vliegend en dan luidkeels kraaiend naar boven.
Even later weer in dezelfde vliegende vaart naar beneden, weer terug bij de andere dames!
Wij moesten er altijd om lachen, nogal een vermoeiende bezigheid dat een paar keer per dag te moeten doen.

Soms kon ik ze ook wel "achter het behang" plakken, als we b.v. op het terras zaten en de hele club zich zo nodig onder onze stoelen ging toiletteren met storende geluiden, gefladder, stof en muffe pluimvee lucht.

Hadden ze 2 en een halve hectare om te bivakkeren en pakweg 160 ha van de buren, nee dat moest onder onze stoelen.
Of als het regende gingen ze voor de keukendeur op de kokosmat onder het afdak zitten, als het dan  maar alleen  bij zitten bleef...!!

Om even terug te komen op de soep, nee daar zijn ze uiteindelijk niet in terecht gekomen. Wij aten alleen maar groente en fruit uit eigen tuin!

Josephine was een keer broeds geworden, we hadden haar apart gezet en ze liep na verloop van tijd rond met een parmantig kuiken achter zich aan.
Tot op een dag, we haar en haar kuiken niet meer zagen, nooit meer hebben gezien, zelfs geen sporen of iets dergelijks......waarschijnlijk door een vos meegenomen!

Het hok was toch anti-vos gemaakt; elke avond werd de deur door ons persoonlijk dichtgedaan.
`s Morgens waren ze selfsupporting, als ze van de stokken afkwamen en maar heel even op een plateautje gingen staan, dan ging het deurtje van het hok automatisch open en voilà dan konden ze hun gang gaan, de vrije natuur weer in.
Terwijl wij ons nog even in bed omdraaiden, zonder schuldgevoel dat die arme beesten maar in dat hok zaten.

Maar het verhaal is dus niet "eind goed, al goed", op een dag waren in één klap Lancelot, Geneviève, Gwendolyn en de twee andere dames spoorloos verdwenen..............!

Dat was even wennen na al die "gezellige" jaren samen, maar dat is ook La France Profonde en de natuurwet kan soms hard zijn.
Helaas wel en daar hebben we nooit zo goed aan kunnen wennen om dat soms van dichtbij mee te moeten maken.

==========================================================

Ik neem straks nog maar een koppie warme soep "in memorie van" ons clubje, ik zeg wel ons, maar eigenlijk waren het niet mijn kippen maar van DH !!

Groetjes Sylvia.




vrijdag 21 september 2012

Even teruggetrokken!

Vandaag heb ik me even teruggetrokken op de 1ste verdieping, niet in mijn werkkamer....helaas!

Heb een akelige verkoudheid met koorts te pakken!

Tranende ogen,snotterende neus,nou ja alles wat er bij hoort.......brbrbr!

Soms probeer ik een steekje aan mijn borduurwerk te prikken.

Kan toch niet alleen maar dom van me af liggen kijken!!
Hoewel bevalt nu eigenlijk wel!

Nou ja voordat je het weet is het over, maar dan heb je het wel geweten.....

Groetjes Sylvia


maandag 10 september 2012

Voorbereidingen!

Tja, ik kom niet weer op de proppen met mijn weddingring boeket quilt, want er zijn maar 2 randen bijgekomen.
De laatste is bijna klaar en dan nog een sashing en rand van gebloemde stof en dan ie ie klaar!

Verder komt er niet zoveel uit mijn handen op quiltgebied, op dit ogenblik.
September is altijd een drukke verjaardagsmaand voor ons;
- ik zelf morgen,
- mijn moeder (wordt 95, helaas weet ze het zelf niet meer!),
- kleinzoon wordt 6 jaar
en dat allemaal binnen een paar dagen.

Al met al wel gezellig maar druk, met eters, bezoek uit Frankrijk en de afstand naar Terneuzen , om mijn moeder te bezoeken, moet allemaal op een rijtje worden gezet.
Lukt tot nu toe!

Alsof ik al niet genoeg te denken heb, was ik ook al een poos in gedachten  bezig met het ontwerp voor mijn rood/witte quilt.


Hier heb ik gisteren een gedeelte van de quilt op papier gezet, vreselijk ouderwets natuurlijk, maar ik vind het lekker werken zo,  je kunt lekker gommen....op je potlood kluiven.....,  nadenken........, patronen er op naslaan enz.



Mijn doos voor het sparen van de rood/wit/ecru lapjes is inmiddels lekker gevuld, mede dankzij het ruilen van lapjes via de Charm Club en deze lapjes




 via de ruilpagina waar ik lid van ben - klik op logo in linkerkolom - en het bestellen van een soort toile de jouy, overzee.


Juliette's Garden van Benartex

Dus ik heb eindelijk mijn zwijmelende romantisch paartje.
Daar ga ik dan in die quilt verder op door.....borduren, letterlijk en figuurlijk.

Groetjes Sylvia.






Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...