DAARGINDS, de groene heuvels

Neem ook een kijkje op mijn andere blog,

http://daarginds-in-de-groene-heuvels.blogspot.nl/

over onze kennismaking met Frankrijk, daarna onze zoektocht naar een leuk stekkie....!
Waar? Daarginds.................

woensdag 28 november 2012

Ik kan aanschuiven..........

aan mijn nieuwe werktafel.

Heerlijk die ruimte!
Alle zooi/voorraad/scraps, noem maar op doorgelopen, een nieuw plekje gegeven of weggedaan.

Voilà:



De andere kant  van de kamer is hetzelfde gebleven.


En als kers op de taart, een echt prikbord; een cadeautje van mijn DH!


                              Voorlopig zien ze me niet meer beneden!!
Ik weet niet of ik hier boven "room-service" heb, dat is nog even afwachten..............!

Nu nog even pronken met andermans veren:


Quilt van Cobie van onze Bee.


De quilt heeft ze helemaal zelf ontworpen en ook blokken met "frivolité" werk er in gemaakt.
Hij is erg leuk geworden, vinden wij, altijd fijn om je eigen creatieve ideeën ergens in kwijt te kunnen en met succes kun je wel zeggen.

Ik ben nog bezig om de huisjesquilt door te quilten, schiet al aardig op.
Ik heb alle bomen, raampjes en deurtjes van de kleine huizen gedaan, nu de kerk nog wat opleuken.

Groetjes Sylvia.

zondag 25 november 2012

Telefoonpraat met de kleinkinderen heeft nog een staartje gekregen!

Zoals het vaker op zondag gaat, gezien de afstand  die we met onze dochters moeten overbruggen, dat we over en weer Whats app-en of Sms-en.

Zo van: Doen jullie enz?!. O, vervelend ook één met koorts, de was hangt, nou ja je kent het wel.

Zeg ik per sms tegen oudste DD, moeder van de kleindochter : " Heb een stukje op mijn blog over die 2 apen geschreven!"

Zo met de bedoeling dat ze het ook even leest.

De kleindochter leest dat smsje en vraagt aan haar moeder: "Heeft Oma 2 apen gekocht???"

DD zegt: "Ja, i.p.v. de poezen. Apen kun je leuk aankleden met patchworkjasjes!!! 

Dit vind ik echt zuivere humor en daar heb ik mijn eentje hartelijk om moeten lachen.
Voor de duidelijkheid; de poezen hebben we in het voorjaar in moeten laten slapen en daar waren de kleinkinderen toch ook danig van onder de indruk.

Jammer dat ik nou geen foto van een aap in een leuk patchjasjes heb!


Carbone


Vlek
Dan nog maar even een foto van onze Vlek en Carbone, die hadden in ieder geval de goeie kleur vacht om een leuk jasjes voor ze te maken.
Dat ik daar nooit opgekomen ben!

groetjes Sylvia.

zaterdag 24 november 2012

Telefoonpraat met de kleinkinderen.

Tja, als je kleinkinderen zoals bij ons 200 km verderop wonen, de éne richting het Zuiden en de andere richting het Westen, wordt er regelmatig gebeld.

Sylvia`s Quilts.
De kleinzoon net 6 jaar, is vooral in de "belmode", als hij weet dat we in de buurt zijn en wij bij hen verwacht worden.
Laatst toen we mijn moeder in Terneuzen in het verzorgingshuis op gezocht hadden en we dan overnachten in een hotel, ging 's morgens om acht uur de telefoon.
Ging zo:
Waar zijn jullie?
Ik: Ik lig nog in bed, want we zijn toch in het hotel!
Ja dat weet ik, heeft Mama verteld. Ik ben al lang op met Papa.
Vervolgens:
Als je nu opstaat kun je nog eerst naar de winkel, zoals jullie altijd doen voordat jullie hier komen.
Ik weer: Nee dat kan niet het is zondag, Opa en Oma gaan op ons gemak ontbijten en dan komen we.
OK, zeggen we dan tot straks.

Als we later in de auto wegrijden, weer de telefoon: Zijn jullie er al bijna?
Ik: Nee, we rijden nu in Terneuzen, langs het water, weet je wel, ik zie drie hele grote boten.
Heeft die boot, gele letters?
Nee, zeg ik en check het nog even vlug, rode!
Hij: Stuur even een foto?!
Zeg ik, dat kan niet, ik praat nu toch door de telefoon.
Hij: Moet je met die andere telefoon een foto maken!

Kind van deze tijd, wij zijn al blij dat we met één zo`n ding in huis overweg kunnen!
Misschien kun je ook wel al telefonerend een foto sturen, maar zo ver ben ik dan nog niet?!

Maar goed ik zei: Kan niet meer we zijn er al voorbij gereden.
Voorts wisselen we nog even wat wetenswaardigheden over de poes uit en dat we inmiddels bij de ingang van de tunnel zijn.

Krijg ik nog even een strikvraag of ik een bordje met het cijfer 6 zie, zeg ik maar Ja.
Dan wordt op de minuut nauwkeurig ingeschat hoe laat we er zouden kunnen zijn.
Moet ik tegen Opa zeggen, dat ie hard moet rijden!

Laatste vraag over en weer: Heb jij nog nieuws?
Als we het er over eens zijn dat we af kunnen sluiten, dan is de allerlaatste vraag:
Druk jij of ik druk ik op het rode knopje?
Meestal gaat hij drukken, dus dan tellen we af: Drie, Twee, Eén en dan is het Doeeei en weg is ie!

Als we dan later arriveren is ie super blij en horen we dat ie de laatste 5 minuten in de keuken naar de klok heeft zitten staren, of  het al tijd was.

We zorgen altijd dat we keurig op de afgesproken tijd binnenstappen en weten we dat we zéér welkom zijn.

Gisteravond kleindochter van 8 jaar aan de telefoon.
Even praten over haar goede rapport en zeggen dat we trots op haar zijn e.d.
Even over Oma`s diarree (helááás, schijnt te heersen; nu beter en geen koorts meer, brbrbr!) en of het waar is dat Opa toen hij geboren werd, gelijk vroeg, waar het toilet was?!
Niet waar dus, vervolgens een verhandeling over baby`s die in luiers poepen e.d.
Dan wordt er naar Opa overgeschakeld, ik hoor ze boven door de telefoon: "Kom van dat dak af..." zingen en er komt van alles langs.

Zo ook het feit, dat ze sinds kort weet dat die meneer met die rode mijter "fake"" is, ik hou het maar even zo, om de goedgelovigen niet te shockeren!!
Zij vond het overigens een goeie bak dat ze al die jaren voor de gek gehouden was, incl. afgekloven wortels die ze weer in haar schoen terugvond.

Opa zegt: Jij dacht zeker dat HIJ al die kadootjes betaalde, mooi niet, dat was ik, uit mijn spaarpot!

Antwoord: Jij hebt géén spaarpot!?

Klopt we hebben een boom in de tuin...............!!!

Zijn leuke momenten, maar een beetje dichter bij elkaar wonen zou ook leuk zijn.

Groetjes Sylvia.





maandag 19 november 2012

Werk in uitvoering!

Hoewel de huisjesquilt al lang in elkaar zit en ik nu aan het doorquilten ben, hebben we toch nog wat werk in uitvoering.

Al een poosje hadden we het plan om de werkruimte boven in mijn kamer  een beetje gebruiksvriendelijker te maken.
Meestal lag mijn tafel vol met van alles en nog wat, zodat ik nog maar een klein werkplekje overhield.
Je zou kunnen zeggen.......kwestie van opruimen!
Inderdaad maar dan moet je het wel ergens kunnen laten!

Er stond eigenlijk een veel te grote kast met de computer en ordners er in, zonde van de ruimte.

Afgelopen zaterdag waren we aan het shoppen, toen we een bepaalde winkel weer even ingingen, daar had ik al eens eerder gekeken.
Ik had daar een leuke witte tafel gezien die uitgeklapt maar liefst 2.80 m lang is.
Na wat meetwerk op mijn kamer, zagen we het wel zitten met een ladekast ernaast.

Van de week worden de tafel en ladekast thuisbezorgd, dus werk aan de winkel!

De computerkast is afgebroken en de kastenwand aan de andere kant van de kamer, daarvan heb ik de inhoud helemaal gereorganiseerd.

We hebben ineens de smaak te pakken, dus de ene muur krijgt morgen een kleurtje, de andere kant wordt ook opnieuw geverfd en vandaag hebben we nieuwe verlichting aangebracht.


Gisteren tijdens het rommelen, zag het er zo uit.

Met een beetje goede wil kan ik eind van de week weer aan de slag in een frisse nieuwe kamer.

Ik zie het helemaal zitten.........!

Groetjes Sylvia.






maandag 12 november 2012

Mijn ideeën beginnen vorm te krijgen.

Voor wat betreft mijn rood/witte quilt, waarvoor ik rode en rood/witte lapjes heb gespaard en geruild.

Ik ben helemaal in mijn nopjes, als ik in mijn opgebouwde voorraad kan snuffelen en kan uitproberen welk stofje het beste staat.

Eigenlijk mocht ik van mezelf niet aan iets nieuws beginnen, maar ja onder het mom van; ik moet toch iets met de hand te doen hebben, was ik al aan het borduren geslagen, voor deze quilt.

Maar zo stiekem weg ging ik verder, terwijl de huisjes quilt klaar lag om te dubbelen.

Sylvia`s Quilts


Dit is tot nu toe een gedeelte van de rood/witte quilt in wording. Het onderste deel is al aan elkaar genaaid.
De maten heb ik op papier gezet en daar houd ik me strikt aan, want anders loopt het in elkaar zetten straks gigantisch uit de hand (weet ik uit ervaring!).
Hier en daar een mm maakt al gauw een centimeter verschil!

Vorige week toch maar ineens de huisjesquilt gedubbeld en op de naaimachine de sashing met een siersteek versierd.
Sylvia`s Quiltsl


Vlugger gezegd dan gedaan, niet te hard duwen of (scheef) trekken, stukjes uithalen en opnieuw beginnen, maar ja, het is je hobby hè?!
Ik heb uiteindelijk niet voor niets de quilt "Scrap-Village" 2012 genoemd, dus hij moet toch echt dit jaar af .
Nu ben ik bezig om met de hand de grotere huizen in de "ditch" door te quilten, voor wat meer reliëf.

Een vraagje: Wie weet hoe/waar je bij de reacties "Beantwoorden" tevoorschijn kunt toveren.
Laatst wilde ik iemand antwoorden en dat heb ik langs een omweg gedaan.
 Ik zie het bij de meeste van jullie staan, maar ik heb al zitten zoeken, kan het niet vinden!?
Alvast bedankt voor eventuele tips.

Groetjes Sylvia
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...