Beetje laat..., ruil lapjes Charm Club.

Ik ben  helemaal vergeten de lapjes via de ruil van de Charm Club te laten zien.
Niet omdat ik er niet blij mee was, ik had om rood en rood/wit gevraagd, die kleuren ben ik aan het verzamelen voor een quilt. Gelukkig heb ik mijn ruil partner wel gelijk bedankt.

Na ontvangst van de lapjes, was ik zo enthousiast bezig om de rode afdeling te inventariseren, dat ik

deze doos, waar in de resten van mijn Antieke Quilt en Guute`s BOM bewaarden, leeg maakte om "het rood" in te gaan bewaren.
En toen was het zeker zo iets van poppetje gezien, " doosje dicht"...!

De bodem van de doos is al aardig bedekt, mede dankzij de ruil met Chrissie en Mireille van de "lapjes ruilpagina". Maar ja er zijn ook zoveel leuke lapjes, dus ik ga nog even door met verzamelen

                                     en deze lapjes kreeg ik via de Charm  Club.
Ik vind het nog steeds een leuk initiatief van Marcha en ik doe elke keer mee.

Nu maar afwachten wanneer de volgende ruil komt.

Ondertussen ben ik/wij druk geweest met van alles en nog wat, maar ik heb nog wel één boeket aan  mijn "Weddingring boeket" -quilt in wording, kunnen toevoegen.

....wel een nauwkeurig gepriegel hoor daar in het midden, dus kijk maar niet te kritisch ......!
Maar aldoende leert men, dus het vierde boeket gaat al beter.

Groetjes Sylvia.

't kan; BUITEN ZITTEN en start nieuw project.

Voor mijn gevoel beleven we nu een historisch moment dit jaar, eindelijk kunnen we zomaar buiten zitten, zonder sjaal, bodywarmer of dat we weg waaien !

Nu we dus toch buiten zijn, maken we maar even een rondje, want de veranda heeft nieuwe moderne doorzichtige platen gekregen,

                         DH heeft al het houtwerk opgeknapt met een likje verf.

Nu de katten er niet meer zijn,  kunnen we "hun" tafeltje en makkelijke stoel ook weer zelf in gebruik nemen.


De rotanstoel was van mijn schoonmoeder en dit kussen had ik ooit voor haar gemaakt van meubelstof

               de kleuren zijn inmiddels een beetje vervaagd door het buiten staan.

            De oude  kast was al gebombardeerd tot buitenkast door de vorige eigenaar.


Mijn laatste aankoop bij een kringloopwinkel mocht ook even op tafel pronken, na een poets beurt zag hij er al aardig netjes uit; gezien zijn leeftijd !

Ik denk dat het een OSSA is, met die naam erop zat een mapje naaimachinenaalden erbij.
Ik ben al aan het zoeken geweest op internet, maar ik ben er nog niet uit, het serienummer is F378722, moet toch ergens rond 1920-1930 liggen. Mocht iemand er meer over weten, dan hoor ik het graag.

Maar we hadden het over de veranda en het mooie weer.
 Ondanks dat het de afgelopen week 's avonds nog behoorlijk fris was, had ik toch een paar gasten uitgenodigd om een biertje te drinken........... en eigenlijk was het maar afwachten of ze de uitnodiging zouden aannemen........maar geen probleem hoor, alleen de geur van een lekker pilsje zette ze al in beweging.....

wreed hè, maar wie weet of ze met een slokje op toch nog lol hebben gehad en grote drinkers zijn het niet, we deden 3 avonden met één pilsje van 29 cent,......dus die kun je vaker over de vloer hebben...niet dus....!

Ik ben bij het zoeken naar mijn nieuwe project toch voor de kleurige Aunt Grace lapjes gegaan en dit patroon is het geworden

Het is een variatie op de wedding ring, uit een Japans tijdschrift en heet "Wedding ring boeket".

Heerlijk om met al die fleurige kleurtjes en motieven bezig te zijn,  passen nu goed bij het weer, dus daar ben ik voorlopig wel even zoet mee.
Ik doe alles met de hand, zelfs in de auto op onze ritjes naar Zeeland en Limburg kan ik  nog wat steekjes doen.

Mooi weekend verder, groetjes Sylvia.

Allemaal draden en stofjes.

DD en kleindochter zijn weer veilig terug uit Istanboel en hebben daar tussen het kebab e.d. eten, theedrinken en genieten ook nog aan wat draadjes voor mij gedacht.

Volgens DD was de handwerkwinkel een eldorado voor " nijverige bijtjes' met meterslange wanden van grond tot plafond vol met bollen wol en tig laatjes en vakjes met van alles en nog wat.
 De aardige meneer rukte diverse laatjes open en ze konden op hun gemak garen uitzoeken.

Zie hier de buit, DMC perlégaren en naaimachine garen en voor prijzen waarvan wij zeggen "voor 3x niks" bij wijze van spreken dan!

Nu ik toch op de Turkse toer ben, overigens een fantastisch land, waar je ook komt zowel aan de kust, als het binnenland en de steden. De eerste keer dat ik daar was, dat was in 1992 en daarna zijn we met grote regelmaat die kant opgegaan.
Wat wil je met 2 dochters die daar meer dan 7 jaar gewerkt hebben en de taal dus ook spreken.

Het bovenstaande geeft ik even als inleiding, want anders lijkt het net alsof ik deze stapels

wanhopig na één bezoekje in mijn koffer heb moeten proppen.....!

     Jammer dat ik pas rond 1998 begonnen ben met patchwork ........haha!

Deze stofjes hebben we (inderdaad we, iedereen lette goed op!) hoofdzakelijk op plaatselijke markten gekocht en als we het over "3 x niks" hebben dan is dat hier wel op zijn plaats.
Ik kan me herinneren dat de eerste metertjes van 90 cm breed, omgerekend op ...1.85..... in guldens kwamen! Later werd het zoals alles duurder in euro's plm. 2.50, is nog niet om wakker van te liggen.

De stofjes zijn o.a. hierin verwerkt:

Maar voorlopig kan ik ook met die voorraad  nog wel even vooruit, maar de tinten van de kleuren zijn zo warm en echt, soms haal ik ze gewoon even tevoorschijn om te kijken..........! 

Nu nog een paar draadjes







vreemde bolletjes hè?



Wat zou je daar nou van kunnen maken??

Je kunt er niets van maken, maar gewoon - als het kan - het hele bolletje in je mond stoppen!!

Prettig weekend allemaal,

groetjes Sylvia.

Van alles wat.

Poeh zeg wat vliegt de tijd toch.

Zoals in de titel al gezegd, gaat dit blogje over van alles wat, d.w.z. leuke en minder leuke gebeurtenissen.
We hadden hier een beetje woelige tijden, in ket kort;
binnen 5 weken hebben we onze twee katten  in moeten laten slapen.

Vlek ( is bijna 14 jaar geworden) was eigenlijk al een poosje niet helemaal OK en dan moet je soms een moeilijke, maar ook verstandige beslissing nemen.




Deze foto 's middags  van haar genomen en even flitste het door me heen, misschien de laatste foto van haar!!!

Zijn moeder, Carbone kreeg zomaar ineens een beroerte  acute trombose aanval 's avonds om 11 uur.
Echt een akelig gezicht en dan moet je toch gelijk stappen ondernemen, spoednummer dierenarts bellen, dan weer een ander nummer, dan een  06 nummer. Poeh dat was niet goed voor mijn hartslag.
 DH in vliegende vaart met kat in bench 9 kilometer verderop naar de dierenarts.
Volgens de dierenarts komt acute trombose vaker voor bij langharige oudere katten, ze was bijna 18 jaar.
 Dus DH kon rond middernacht de 2de kat binnen 5 weken begraven.
Valt niet mee om te wennen aan de stilte, zo zonder beesten. Ik denk dat het voor het eerst sinds bijna  45 jaar is dat we geen beesten meer hebben.
We moeten het maar eens even laten bezinken.

Ook nog een paar dagen naar Zeeland geweest, mijn dementerende moeder bezocht, die toch ook wel achteruit gaat, maar ja ze is ook bijna 95 jaar.
In Zeeland ook onze dochter en schoonzoon gefeliciteerd met hun gesloten huwelijk in New York, 2 dagen daarvoor. We wisten dat ze daar gingen trouwen en hebben het gevolgd op facebook !

De andere dochter en kleindochter zitten nu weer in Istanboel, waar ze hun man/vader opzoeken, die daar een paar weken voor zaken moet zijn.
Zo vloog de familie dus naar allelei windstreken.

In de tuin was er ook nog wat werk aan de winkel, een firma zou de platen van de overkapping
komen vernieuwen, want de vorige eigenaar van ons huis had er van die lelijke golfplaten op gelegd.

DH moest daarvoor wel alle balken op een andere afstand van elkaar leggen, dus ook passen en meten!
Op de laatste foto verdient de bevroren heg niet de schoonheidsprijs, maar hij doet 't weer, valt niks tegen.

We troffen het wat betreft het weer, al die tijd dat de platen er af waren, hadden we steeds van die hoosbuien..............!

En quilten?, toch nog een paar huisjes gemaakt en ik ben nu bezig om het laatste straatje, met wat bomen, van mijn "village" er aan vast te naaien.
Voor mij is de quilt zo groot genoeg, er komt nog wel een rand omheen, maar daar ga ik nog even over nadenken. Foto volgt als de top klaar is.


Groetjes Sylvia.