Blij dat ik niet brei!

Dat klinkt eigenlijk niet zo vriendelijk!
Maar het is meer een bevestiging voor mezelf.

Want je ziet toch zulke mooie dingen op de bloggen langs komen
in fantastische mooie verlopende kleuren en ingebreide motieven.
 Dan denk ik:

"zou ik ook aan bijvoorbeeld een mooie sjaal beginnen"?

Máár, inderdaad één grote maar?

Ken ik mezelf goed genoeg om het leuk te vinden om te doen?

Vaak merk ik dat de dames "achteruit" moeten breien!

Dat lijkt me minder.

Een ander probleem is, dat ik allergisch ben voor

- wol

 - acryl

       - polyester

dan blijft er katoen over en dat wordt vaak zo zwaar.

Een eeuwigheid geleden was ik aan een trui begonnen.

Een half voorpand met de knotten wol hebben jaren in een tas

gezeten en zijn toen verhuisd naar een kringloopwinkel!

Dus het gezegde

"schoenmaker blijf bij je leest"

dat lijkt me het verstandigst.

In mijn geval "quilten"!

Ik weet het,
 hierbij moet je ook weleens "achteruit" naaien,

maar die schade blijft meestal beperkt tot één blok!

Soms wil het door quilten ook niet zo vlotten,

zoals bij mijn AWS van Di Ford!

Maar als je dan weer een keer een quilt helemaal klaar hebt
dan
geeft dat weer heel veel voldoening.

Mijn wedding ring boeket quilt had ik vorig jaar al helemaal klaar,
maar
nog nooit in volle glorie op de foto gezet.
De randen heb ik naar eigen inzicht en waarvan ik dacht,
dat het leuk zou staan er aan gemaakt.
Alles met de reproductie stofjes van Judy Rothermel.

Met zo schattig vind ik "Grace"
ook
 nog in de achterkant verwerkt.

Nu maar weer eens over naar de dingen van alle dag;
"Wat eten we vandaag"!

Groetjes Sylvia.