Werk aan de winkel....

is er eigenlijk altijd wel, hoe dan ook;  dan moet je weer QUILTEN, dan weer koken, dan weer soppen, dan weer boodschappen doen, dan weer, de door mij zelf ingestelde,  verplichte dagelijks wandeling van 30 minuten; nou ja, ga zo maar door....!

Afgelopen week van alles wat gedaan.

Allereerst een speldenkussen gemaakt voor een verjaardag.




De 10 minuten-quilt voor mijn vriendin gedubbeld en die ben ik nu tussen de bedrijven door aan het doorknopen voor de verandering.

Ik vind dat het patroon  zich daar erg goed voor leent.

Grote voordeel, het gaat lekker snel, want ik kan toch moeilijk met die quilt aankomen, als ze zeg maar al weer 2x  haar verjaardag heeft gevierd!

Verder gaat de huizenbouw ook door, stand is nu plm 50 stuks.


Inmiddels is de kerk voor in het midden ook getekend, dat kostte nog wel wat hoofdbrekens omdat hij wel met de paper-piecingmethode in elkaar moet worden gezet.

Ik heb hem zelf ontworpen, dus dat was wikken en wegen , veel weggommen en uitproberen. 

Niet alleen nadenken maar ook met DH overleggen als ik hem vroeg wat hij er van vond.
 Soms had hij een goed idee, maar dat moest dan "naaitechnisch" ook haalbaar zijn!
 Als je zou appliceren dan kun je iedere vorm voor elkaar krijgen.

Maar ik ben er uit, dus ik kan met de kerk beginnen en dan werk ik verder als een" medaillon-quilt" , vanuit het midden met mijn huisjes er omheen.

           Hè, hè hij is nu ook getekend op theezakjespapier, al met al een kwestie  van  ............       E*N*G*E*L*E*N*G*E*D*U*L*D... !!!!

Er broeien ook nog wat andere ideeën, maar die komen gaandeweg aan de orde als ik zie hoe het er uit komt te zien.
Fijne zondag.
Groetjes Sylvia.

Verborgen quilt.

Nu ik met een kleiner project (rara; de huisjes natuurlijk!) bezig ben,  heb ik het laken dat dienst doet als mijn designwall, gespeld op een quilt maar eens weggehaald.

                Eigenlijk is het heel verfrissend om  hier weer eens tegen aan te kijken.

             Mijn dubbelzijdige quilt die ik in 2004 op de patchwork club in Frankrijk gemaakt heb.
 Meestal ging het zo, dat de "presidente", met een nieuw idee of techniek kwam en iedereen  vrij was om er wel of niet aan mee te doen.

Ja, wij waren een echte vereniging met ééns per jaar een ledenvergadering met o.a. het vaststellen van het bedrag aan contributie, maar daar waren we gauw mee klaar, 15 euro per jaar en daarvoor 100 franc (omgerekend hetzelfde), jaar in jaar uit!
 Daar konden we goed van rondkomen, om soms lapjes te kopen voor de gezamenlijke projecten, een expo bezoeken en soms een etentje met partners erbij!
De lapjes die gekocht werden, waren meestal bedoeld voor een sashing, ondergrond of rand.
Als er een bepaalde quilt werd gemaakt, was het prettig om allemaal dezelfde ondergrond te gebruiken en voor de te gebruiken stoffen, uit eigen voorraad,  spraken we af b.v. geen groen of b.v. alleen blauw en bruin.

Hier bij deze "Lac d'Annecy" bij ons bekend als Storm op Zee, gebruikten iedereen voor zijn blok(ken) stofjes uit eigen voorraad. Op één of andere manier werd het toch altijd een mooi geheel. 

Hier hangt mijn dubbelzijdige met de door de andere leden gemaakte exemplaren op onze expo in 2005.
Je ziet wat voor verschillen er ontstaan door kleur gebruik,  smallere of bredere repen stof te gebruiken en patronen er in te maken.

                          Nu nog een kiekje van de achterkant van mijn dubbelzijdige quilt.

Ik zag dat ik hem ook vergeten was in mijn galerij rechts op mijn blog te zetten, daar staat hij nu ook.

Prettige zondag verder,
groetjes Sylvia.

De huisjes gaan goed

Voilà, hier een paar huisjes, een stel op lichte ondergrond en een stel op zwarte ondergrond.

 Ik vond het allebei niet je van het, mijn DH  vond het ook niks, te hard contrast.

Weer een keer door de voorraad "grotere lappen" gespit en dat leverde ook niet het gewenste resultaat op.
Nog op internet zitten surfen, maar dat vond ik toch te moeilijk in dit geval vanaf het beeldscherm te beslissen.

Omdat we gisteren de zon zagen en geen zin hadden om thuis te blijven, stelde DH voor er even op uit te gaan, richting IJsseldijk, waar hij zomers vaak met de motor rijdt.
Ineens kreeg ik een helder idee,  ligt Oene daar niet in de buurt ?!
Gauw, voor de zekerheid een stapeltje gemaakte huisjes in mijn tas gedaan, want stel je voor dat we toevallig in de buurt van  www.wittepimpernel.nl  zouden komen?!

Jammer dat we het fototoestel niet bij ons hadden, want het water staat me toch hoog!
Eigenlijk voelde ik me min of meer een "ramptoerist", maar er reden gelukkig meer auto's en rampen waren er ook niet! Het veer was natuurlijk wel gestremd.
Wel indrukwekkend al dat water zo hoog tegen de dijk  met b.v. net de bovenkant van knotwilgen, die er bovenuit piepten.
Bij sommige huizen stond het wel griezelig dichtbij, vond ik, niks voor mij!
Maar al met al is het nu een eldorado voor de watervogels, op stukjes land zag het zwart van de ganzen, echt hoor, of op smalle strookjes grond die nog net boven het water uitstaken, zaten keurig op een rij eenden en ganzen naast elkaar.
Dat was toch wel een plaatje waard geweest.

Maar goed wat ook een plaatje waard was geweest, is de inrichting/presentatie in de winkel "De Witte Pimpernel", volgens mijn DH een snoepwinkel voor quiltende dames! Ja hoor, de Tomtom wist 't zomaar ineens te vinden......

DH en ik waren gewapend met de huisjes in de hand op zoek naar de juiste kleur voor de sashing en DH, onwetend van de prijs per meter, riep: "Joh, dan neem je daar toch 2 meter van en van die en die, dan zie je het wel"!
 Nou maken wij over en weer nooit een probleem wat de één of de ander aan schaft, maar ik ben toch iets behoudender!
Dus het werd met wat deskundige hulp en veel uitproberen uiteindelijk deze blauwe tone sur tone,(op vergroting beter te zien)

               plus nog wat andere benodigdheden, zoals deze schattige knoopjes

en een doosje platte dunne spelden,theezakjes papier e.d.

Daarna ergens een kopje koffie gedronken wat geshopt in Epe en toen weer richting huis.

Nu kan ik tenminste gelijk de sashing er aanzetten.
Ik ben ook al druk met het tekenen van het middenstuk, ik weet al zeker dat het een kerk wordt met nog iets er omheen.

Leuk, hè om van tijd tot tijd eens rond te neuzen bij de andere huizenbouwers en wat een leuke verschillende resultaten.
Nu de bouw bij mij prettig verloopt, moet ik ook hoognodig de 10 minuten-quilttop voor mijn vriendin gaan dubbelen.

Groetjes Sylvia.

Ik heb m`n draai gevonden!

Betreffende het maken van de huisjes, wat voor mij het prettigste is.

Ik heb theezakjes papier bij Quiltservice besteld en ben gisteren gelijk aan de slag gegaan.
Ik moet zeggen dat het gesmeerd liep. Ik denk dat ik nu één of twee keer per week een huisjes-bouwen-avond houd.

                                            Hier de eerste huisjes met paper-piecing op de machine gemaakt, ik vind dat ze behoorlijk strak uit de verf zijn gekomen!

Ondertussen kon ik hélemaal niets meer vinden op mijn tafel door steeds maar overal in zitten te graaien!

Nu ik zeker weet hoe ik verder ga, heb ik vanmorgen eerst eens zitten rommelen in de scraps en zakjes gemaakt met b.v. blauw en paars in één zakje, rood en roze enz.

Ik heb de grootste stukjes en of repen uit de scraps gezocht, dat is handig bij paper-piecing, omdat je geen malletjes aftekent.

Zo hebben mijn DH en ik ook aandacht geschonken aan de arbo-kant van het bouwen!
Zere schouders kwamen omdat ik aan mijn tafel op een gewone stoel zat en eigenlijk boven mijn macht aan het werken was, dus simpel weg de bureaustoel genomen en op de juiste hoogte afgesteld.

De kramp in vingers wordt vanzelf minder als ik niet alles met de hand in elkaar zet, want dan maak je toch heel wat steekjes, je tekent de malletjes af,  pas en meet alles met de handjes!!

De handjes moet ik ook nog kunnen laten wapperen, want er wacht nog wel het één en ander om doorgequilt te worden.

                                                 Tot slot dan hier de bouwkoffer

               Het duurde wel even deze reorganisatie, maar nu kan ik met plezier verder bouwen.

Groetjes Sylvia.

`t Valt nog niet mee...

vind ik om die huisjes in elkaar te zetten.
Eigenlijk bedoel ik dan "zo vlug mogelijk"in elkaar zetten.

Ik ben begonnen met reepjes snijden voor de gevels en ramen e.d. en dan voetjebreed aan elkaar zetten, liep ik toch te veel mee uit.

Toen heb ik op mijn transparante papier de huisjes geprint en met paper- piecing genaaid.

OK `t wordt netjes, maar snelheid maak je ook niet echt en dan dat papier er af peuteren!!

Toen met de hand genaaid en de malletjes op de stof getekend, gaat ook goed, maar dat duurt me toch te lang en ik heb er kramp in mijn vingers en zere schouders van gekregen. (Zit waarschijnlijk  ingespannen met opgetrokken schouders te frutselen!).

Nu teken ik wel alles op de stof  af, maar naai de gevels en dak van b.v. 3 huisjes achter elkaar met de machine, soort "prefab" systeem.  Ik gebruik dan wel heel veel spelden om zo goed mogelijk op het lijntje te blijven en zet de machine op halve snelheid.
Gaat wel goed, maar ik vind de lucht en schoorstenen dan nog een heel gedoe, met de hand.

          Ik heb de lucht door de verschillende technieken, dan ook in diverse uitvoeringen!

Nu heb ik theezakjes papier besteld kijken of dat wat is. Nadeel is; dan moet je weer eerst de huisjes er op tekenen.
Ja, ja het valt niet mee.....!
Iemand nog suggesties voor een snelle bouw ?!

Als ze eenmaal klaar zijn vind ik ze echt hartstikke leuk om te zien.
Eigenlijk maak je met het gezoek in de scraps een nostalgisch reisje in het verleden.
Het eerste waar ik aan dacht, toen ik besloot om de huisjes te maken: "Wààr is m'n dakpannenlapje?!"

                                                     Voilà gevonden, net echt!


Soms kom ik stukjes tegen en dan denk ik;

- O ja, nog van een setje bruine fatquaters gekregen van mijn moeder, zeker 12 jaar geleden,
- of de Cranston uitverkoopjes voor 5 euro de meter, gekocht in Vierzon (Fr).
- overblijfselen te over van alle collectieve quilts die we op de club in Frankrijk gemaakt hebben,
- of gewoon een stukje gekregen toendertijd omdat ik de kleur leuk vond.,
- de ieni-mini restjes van mijn Bargello die ook nog aan de beurt komen,
- of een nog heel nieuw (oud) lapje, omdat het toen een miskoop was,
- of het lapje waar ik beslist niks van mag afknippen, heb ik nog nodig voor een Uffo van 10 jaar geleden!!
- en niet te vergeten de lapjes van de Charm-club doen het ook goed.

Kortom wie wat bewaart heeft wat......en dat komt nu goed van pas.

Maar zere schouders en kramp in mijn vingers zitten me nog niet lekker... en elke dag 2 uur aan één huisje werken, daar kom ik echt niet aan toe.
Ben benieuwd wat voor "systeem" jullie hebben ??
Ik hoor het wel.

Groetjes Sylvia.

Eerste mini huisje,

NU mag het op de eerste dag van de eerste maand in het nieuwe jaar!

beetje dom gezicht met die naden nog zichtbaar, maar jullie snappen 't wel!

Voilà, hier Kerkstraat nummer 1, meestal ontstaat een dorp door te beginnen met het bouwen van huizen rond een kerk.
Misschien doe ik daarom wel een  grote kerk in het midden van de quilt.


Gezien de kleur van de lucht bij mijn huisje , in het echt véél blauwer! zou je het eerder nummer 1, Place d`Eglise willen noemen, zo mediterraan blauw, zo blauw (dankzij de geverfde lapjes van Marrie-Jette) met hier en daar wat onschuldige sluierbewolking!
Het blijft natuurlijk niet 366 dagen zulk mooi weer, maar wel net zo lang totdat het lapje op is.

Uiteraard heb ik er zo stiekem weg een paar meer in voorraad...... voor als ik verplichte snipperdagen op moet nemen of in het vorstverlet zit!
Succes voor alle medebouwvakkers en dat zijn er héél veel, ben erg benieuwd naar de resultaten.
Mijn huisjes worden uitsluitend met scraps en stofjes uit mijn voorraad gemaakt.
Voor de tussenbies moet ik gelukkig wel shoppen!
Best nog wel moeilijk om een kleur/motiefje te vinden dat goed past bij een bonte verzameling huisjes.
We zien wel!
Of ik het ga redden 366 huisjes, nou ik hoop het en doe mijn best, maar ik beloof niks!

Allez, Dames aan het werk ! Zijn er eigenlijk ook Heren bij?

Groetjes Sylvia.